شاید جرم سحابیهای تاریک چندین هزار بار از جرم خورشید بیشتر باشد. اگر یک سحابی به اندازه کافی جرم داشته باشد، در نقطهای از زمان موادش فشرده شده و تبدیل به ستاره میشود. در جهان علاوه بر ستارهها مقادیر زیادی گرد و غبار و گاز وجود دارد که مابین کهکشانها پراکنده گردیده است. یعنی چگالی گاز در فضای بین کهکشانها فقط برابر 20 اتم در هر اینچ مکعب است.
چنین سحابی زمانی تشکیل می شود که یک ستاره جدید از گازهای نیمه یونیزه شده متولد شود. این سحابی ها از نظر شکل و رنگ به دلیل توزیع ناهموار گازها نامنظم هستند. بنابر این ستاره هرچه روشن تر باشد ، قطر زاویه سحابی بازتابی، بیشتر است.معمولا اندازه سحابی در نوردهی طولانی تر افزایش مییابد،چرا که مناطق ضعیف تر نیز ظاهر می شوند. بنابر این R را باید متناظر با یک حد معین از درخشندگی سطحی تعریف کرد. مقدار ثابت در رابطه ی هابل به این درخشندگی سطحی معین بستگی دارد. ستارهی شمالی، سحابی را روشن میکند، در حالی که دیگری احتمالاً در جلو سحابی است.
سحابی: تعریف، شکل گیری، انواع، 5 واقعیت اول این را بخوانید لامبدا گیک ها
وقتی زندگی ستارهها به پایان میرسد و مواد تشکیلدهنده آنها در فضا پخش میشود، گازها و غبارشان با ابرهای گازی ترکیب میشوند و سحابیهای پیچیدهای پدید میآیند. در ادامه اطلاعات بیشتری ارائه خواهدشد که بیشتر توضیح خواهدداد سحابی چیست و چگونه تشکیل میشود. سحابی تاریک ابری از گرد و غبار و گاز است که گازش نور میدان ه ای ستارگان یا سحابی های تابان پشت سرش را که از این ابر می گذرند، جذب می کند.
تفاوت سحابی و کهکشان چیست؟
رنگی مایل به قرمز دارد و از نظر شکل شبیه خطوط کلی ایالت کالیفرنیا در ایالات متحده است. طول این سحابی حدود 100 سال نوری و فاصله از زمین 1500 سال نوری است. از نظر خواص شبیه به سحابی های اطراف ستارگان Wolf-Rayet است، اما در اطراف درخشان ترین ستاره های داغ تشکیل شده اند. تفاوت آنها با سحابی های مرتبط با ستارگان Wolf-Rayet به دلیل درخشندگی کمتر، اندازه بزرگتر و ظاهراً طول عمر بیشتر است.
این ابرهای بزرگ گرد و غبار نه تنها برای ستاره شناسان بلکه برای ناظران آماتور نیز اهداف جالبی برای رصد محسوب می شوند. سحابی ها به درخشندگی ستاره ها یا سیاره ها نیستند، اما این اجرام فوق العاده زیبا بوده و معمولا موضوع مورد علاقه عکاسان هستند. برخی از پیچیده ترین و دقیق ترین تصاویر این مناطق از تلسکوپ هایی مانند تلسکوپ فضایی هابل ناشی می شوند. سحابی تاریک ابری از گرد و غبار و گاز است که گازش نور میدانهای ستارگان یا سحابیهای تابان پشت سرش را که از این ابر میگذرند، جذب میکند. سحابیهای تاریک ، که به سحابیهای جذبی نیز معروفند، هیچ تشعشعی از خود ندارند، ولی ممکن است نورهای جذب شده را به شکل امواج رادیویی یا انرژی مادون قرمز دوباره بتابانند.
انفجار این ستاره در سال ۱۰۵۴ پس از میلاد در آسمان زمین مشاهده شد. تپاختر ستارهای نوترونی است که با سرعت دور خود میچرخد. اطراف این تپاختر خرچنگ را ابرهای فیلامنتی احاطه کردهاند.
سحابی عقاب
اجسام اخیر در مقابل زمینه ای روشن، مانند یک سحابی گازی، راحت تر دیده می شوند.بارت یان بوک این اجسام را گویچه یا گلبول نامید. وی این فرضیه را مطرح کرد که آن ها ابرهایی هستند که تازه در حال انقباض به سمت تشکیل ستاره می باشند. درخشان ترین سحابی در نیمکره ما سحابی شکارچی است، در فهرست دارای نام M42 است. شاید این اولین مورد باشد جرم آسمانی، که عاشقان آسمان در شب های طولانی زمستان ابزارهای نجومی خود را نشانه می گیرند.
- دانشمندان در سال های اخیر توجه خود را معطوف به سحابی ها کرده اند و روز به روز به کشفیات جدیدی دست پیدا می کنند.
- از نظر خواص شبیه به سحابی های اطراف ستارگان Wolf-Rayet است، اما در اطراف درخشان ترین ستاره های داغ تشکیل شده اند.
- برای مقایسه میتوان آنرا با تعداد اتمهای موجود در هوا بر روی زمین و در سطج دریا برابر 10 در هر اینچ مکعب است، مقایسه کرد.
- از طرف دیگر چشمگیرترین جرم در آسمان زمستان سحابی جبار درست روی نگین شمشیر شکارچی است و با فاصله بسیار کمی از این سحابی ، سحابی کوچک از قدر 7هم دیده سحابی چیست میشود.
سحابی شکارچی درخشان ترین سحابی است که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. کهکشان کاملا خالی نیست بلکه پر است از گاز و ابرهایی که در کنار هم کهکشان را تشکیل می دهند. این توده های ابری شکل هرچه بیشتر و بزرگتر در مکانی قرار گفته باشند جاذبه ی گرانشی نیز بیشتر خواهد بود. این سحابی ها با پیچیدگی های زیادی که دارند بسیار زیبا هم هستند. رنگبندی آن ها بسیار چشم نواز و زیبا می باشد و شما را شگفت زده خواهد کرد. سحابیها به پنج دسته عمده تقسیم میشوند که عبارتند از گسیلشی یا نشری، بازتابی، تاریک، سیارهای و بقایای ابرنواختری.